Głównym medium działania Anety Grzeszykowskiej jest fotografia, ale traktowana instrumentalnie jako narzędzie do realizacji zaawansowanych artystyczno-ontologicznych ćwiczeń. Artystkę interesuje rola fotografii w dokumentowaniu i kreowaniu tożsamości człowieka, zarazem, w jej projektach filmowych czy rzeźbach-lalkach, figura ludzka przybiera kukiełkowaty, marionetkowy wymiar. Jednym z głównych tematów swych prac Grzeszykowska czyni swoją własną tożsamość, z którą gra na różnych płaszczyznach: wymazując własną postać z rodzinnego zbioru fotografii ("Album", 2005) czy wcielając się w postać Cindy Shermann z jej klasycznego cyklu "Untitled Film Stills" (2006). Niektóre z projektów Grzeszykowskiej - jak cykl iluzjonistycznych portretów nieistniejących ludzi ("Untitled", 2006) - wykorzystują możliwości cyfrowej manipulacji obrazem, inne zaś korzystają z fotografii i filmu w klasyczny sposób, kładąc nacisk na performatywny wymiar działania artystki. Motywem obsesyjnie powracającym w jej pracach jest nieobecność, niewidzialność, znikanie, konfrontacja - ciała i myśli - z niebytem.