Mosart - Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim

Wystawy

IGOR PRZYBYLSKI - Tu jest Polska / Here is Poland

Otwarcie 11 marca, godz. 18:00
Wystawa czynna do 30 kwietnia 2022
Kurator: Gustaw Nawrocki

„Państwo Polska, ulica Jagiellońska” – rymowała pisarka Dorota Masłowska o swoim miejscu do życia. Jej dzielnica na początku lat dwutysięcznych miała złą opinię, mówiło się, że miała twarz, którą tylko matka może kochać. Matka albo pisarka szukająca ciekawych dialogów. Serce życia tej okolicy biło pod małym sklepem nocnym z ciężkimi metalowymi drzwiami. Pamiętały jeszcze zakupy na kartki i puste haki na mięso. Dla niektórych tu był czakram, miejsce zakrzywienia czasoprzestrzeni, kupowania produktów pierwszej potrzeby po północy, niezwykłych spotkań na chodniku nad ranem, rozmów i lokalnych powiedzonek, które łatwo zapadają w pamięć. Każde miejsce, jak w dobrej literaturze, odciska się w końcu w języku.
Z obrazów Igora Przybylskiego zapamiętamy Mordy i Mokre, Bąk czy Barłogi, Piasek i Otok. Każde z tych miejsc ma pewnie swoje wyjątkowe ulice, zabytki czy dworce kolejowe. Artysta od początku swojej twórczości poświęca uwagę infrastrukturze, którą łatwo pominąć. Przejechać obok niej w zamyśleniu, albo przebiec obok spóźniając się na pociąg.
Przy bliższym przyjrzeniu i porównaniu ze sobą, tablice z nazwami miejscowości, którym poświęca uwagę artysta, wydają się dziełami dizajnu. Odcienie błękitu, odlepione litery wycięte z folii, eksperymenty z liternictwem, albo zamalowane innym odcieniem plamy rdzy. Nostalgia ściska nas za gardło i łatwo zapomnieć na chwilę, że przez dekady wolności polska kolej popadała w ruinę, a w czasach kryzysu klimatycznego i dyskusji o równym dostępie do mobilności, inwestycje w nią wydają się inwestycjami w lepszą przyszłość.
Chociaż mieszkamy w sercu Europy, czternaście milionów Polaków ma wszędzie daleko. Seniorzy mogą pojechać jedynym pociągiem do swojej sąsiedniej miejscowości, ale zazwyczaj nie mają jak z niej wrócić. Od 1989 roku, jak pisze reportażystka Olga Gitkiewicz, koleje w Polsce przewożą o siedemset milionów pasażerów mniej. Do jednej czwartej małych miejscowości nie dociera żaden transport publiczny.
Dziś, gdy na zdjęciach z wojny w Ukrainie widzimy ludzi uciekających z domów i kryjących się w tunelach metra, chowających pod zburzonymi mostami, bliżej nam do przyjrzenia się swojej okolicy i naszym najbliższym dworcom oraz tunelom. „Ja mam dobrze, bo mam krok do tunelu” – powiedziała niedawno moja znajoma artystka w centrum Warszawy. Myśli na wszelki wypadek, gdzie by się schowała w czasie bombowego nalotu. Co byśmy zrobili, gdyby spotkało nas to, co dzieje się w Ukrainie? Nie są to tylko jej myśli. Nasza wspólna, europejska infrastruktura: koleje, stacje metra, tunele, stają się zasobami świadczącymi o naszym bezpieczeństwie i poziomie życia. Oznaczają równy dostęp do mobilności, mogą podnosić albo obniżać komfort życia. Ich wysoki poziom wyróżnia dobrze funkcjonujące demokracje, a swoboda ruchu to wolność.

Tomasz Fudala

Cytaty: Dorota Masłowska, Paw królowej, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2005;
Olga Gitkiewicz, Nie zdążę, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2019.

Tu jest Polska
Jest to historia o Polsce tzw. drugiej, trzeciej i czwartej kategorii. Punktem odniesienia jest tu sieć kolejowa i stacje, których nazwy niosą dodatkowe znaczenia. Niezwykła jest ilość i rozmaitość wieloznacznych nazw miejscowości w naszym kraju. Te dziwne z nazwy miejsca bywają bardzo różnorodne – są to spore miasta lub bardzo małe miejscowości. Zdarza się, że peron jest jedyną budowlą w okolicy. Obrazy są do pewnego stopnia rekonstrukcją tablic stacyjnych, jednak z uwagi na ogromne rozmiary oryginałów – są znacznie pomniejszone, proporcje zaś zgodne z oryginałem. Tkanka malarska oddaje kolorystykę, typografię, sposób montażu czy erozję konkretnych tablic.
Dodatkową warstwą tego cyklu jest rola odbiorcy, który widząc konkretne stacje-hasła sam wytwarza obrazy (np. stacja Mrozy). Jest to także rodzaj zabawy lingwistycznej, w której poprzez różne zestawienia i skojarzenia tablic można modyfikować pierwotne zamysły autora.
Drugim elementem jest projekcja złożona z fotografii przejść podziemnych, pozbawionych ludzi, widoczne są jedynie zanieczyszczenia, ślady dewastacji czy graffiti przez nich pozostawione.
Trzecia część to projekcja zbudowana z fotografii kolejowej infrastruktury: stacji czy przystanków kolejowych, prawie zupełnie pozbawionych podróżnych i jakichkolwiek innych przejawów życia.

Igor Przybylski

Igor Przybylski (ur. 1974)
W 2002 dyplom w Pracowni Malarstwa prof. J. Modzelewskiego na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Obecnie prowadzi III Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie jako prof. ASP.
Instagram: @igor.przybylski

wybrane wystawy indywidualne:
2021 - "Polska. Tu mieszkam", Galeria Pastula, Poręby Kupieńskie
2020 - "Pustynia Piasek Susz", Galeria m2 [m kwadrat], Warszawa
2019 - „H9-21", Galeria BWA, Sanok
2018 - „Sixties”, Muzeum Ziemi Sochaczewskiej, Sochaczew
2017 - "Pekaesy", Galeria El, Elbląg
2017 - "Jadę tam gdzie jadę", Galeria m2 [m kwadrat], Warszawa
2016 - "Stacja", Galeria Przystanek, Piaseczno
2015 - "Turista-Artista", Galeria Jama 10, Ostrava (CZ)
2014 - “Niebezpieczna podróż”, Galeria Wozownia, Toruń
2014 - “Hoechstgeschwindigkeit”, Andels Art, Berlin (D)
2013 - „True or False? Bardotka”, Galeria BWA, Olsztyn
2013 - “Miracle”, Space Gallery, Bratislava (SK)
2012 - “Live show”, Galeria BWA Tarnów
2011 - “Stacja Białystok”, Galeria Arsenał, Białystok
2010 - “Czecho-Słowacja, część 1”, Galeria Szara, Cieszyn
2009 - “Nieludzki transwestyta”, Galeria m2 [m kwadrat], Warszawa
2007 - “Ikarus Total”, Galeria Kordegarda, Warszawa
2007 - „Prywaciarze”, Galeria Ego, Poznań
2006 - “Polskie drogi” - BWA Zielona Góra oraz BGSW, Słupsk
2005 - “ET22-550”, Galeria Raster, Warszawa
2004 - “Zderzaki", Galeria Zderzak, Kraków

wybrane wystawy zbiorowe:
2021 - "Wybór", Mia Gallery, Wrocław
2019 - „Bielska jesień”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
2019 - „Triennale małych form malarskich”, Galeria Wozownia, Toruń (2 nagroda)
2019 - „Man-Machine”, Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk/Ustka
2018 - „Lejanias”, CCCC Valencia (E)
2018 - „Join the dots”, Salone degli Incanti, Trieste (I)
2018 - „Tram”, wystawa mobilna, Cultur Train na trasie Wiedeń-Bratysława (SK/A)
2017 - „Warszawa w budowie 9", Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa
2016 - "Unexpected trip to Havirov", Galeria Radost, Havirov (CZ)
2015 - "Between democracies 1989-2014", Constitution Hill, Johannesburg (RPA)
2015 - "Ogrody", Narodowa Galeria Sztuki, Zachęta, Warszawa
2014 - “Kompleksy i frustracje”, Galeria Labirynt, Lublin
2013 - “Bielska jesień”, Galeria Bielska, Bielsko-Biała
2012 - „Industria”, Galeria Jama, Ostrava (CZ)
2009 - “Pokaz 4”, Muzeum Górnośląskie, Bytom
2008 - “Varsavia Saluta Roma”, Polish Institute, Rome (I)
2006 - “Nowi dokumentaliści”, CSW, Warszawa
2004 - “Reversed Art and Engineering”, Sculpturens Hus, Stockholm (S)